Con tan poucas persoas, un pensaría que o Ártico se convertería nunha zona libre de plástico, pero un novo estudo demostra que non está moi lonxe da verdade. Os investigadores que estudan o océano Ártico están a atopar restos de plástico en todas partes. Segundo Tatiana Schlossberg, do New York Times, as augas árticas parecen un chan para o plástico flotando con correntes oceánicas.
O plástico foi descuberto en 2013 por un equipo internacional de investigadores durante unha viaxe de cinco meses polo mundo a bordo do buque de investigación Tara. Ao longo do camiño, tomaron mostras de auga de mar para controlar a contaminación plástica. Aínda que as concentracións de plásticos eran xeralmente baixas, localizáronse nunha área particular de Groenlandia e no norte do mar de Barents onde as concentracións eran inusualmente altas. Publicaron os seus resultados na revista Science Advances.
O plástico parece estar movendo poleward ao longo da xira termohalina, unha corrente "transportadora" oceánica que leva auga desde o océano Atlántico inferior cara aos polos. "Groenlandia e o mar de Barents están mortos neste gasoduto polar", dixo o autor principal do estudo Andrés Cozar Cabañas, investigador da Universidade de Cádiz en España, nun comunicado.
Os investigadores estiman que a cantidade total de plástico na rexión é de centos de toneladas, composta por centos de miles de pequenos fragmentos por quilómetro cadrado. A escala podería ser aínda máis grande, dixeron os investigadores, xa que o plástico pode ter acumulado no mar na zona.
Eric Van Sebille, coautora do estudo, dixo a Rachel Van Sebille no Verge: "Aínda que a maior parte do Ártico está ben, hai Bullseye, hai este punto de acceso con augas moi, moi contaminadas."
Aínda que é improbable que o plástico se botase directamente ao mar de Barents (un corpo xeado de auga entre Escandinavia e Rusia), a condición do plástico atopado suxire que estivo no océano hai tempo.
"Os fragmentos de plástico que inicialmente poden ter centímetros ou os pés de tamaño fanse quebradizos cando están expostos á luz solar, e logo se descompoñen en partículas máis pequenas e pequenas, formando finalmente esta peza de plástico de tamaño milímetro, que chamamos microplástico." -Carlos Duarte, dixo o coautor do estudo Chris Mooney, do Washington Post. "Este proceso leva de varios anos a décadas. Entón, o tipo de material que vemos suxire que entrou no océano hai varias décadas. "
Segundo Schlossberg, 8 millóns de toneladas de plástico entran nos océanos cada ano, e hoxe se acumulan preto de 110 millóns de toneladas de plástico nas augas do mundo. Aínda que os residuos de plástico nas augas árticas son inferiores ao por cento do total, Duarte dixo a Muni que a acumulación de residuos de plástico no Ártico acaba de comezar. As décadas de plástico do leste dos Estados Unidos e Europa seguen en camiño e acabarán no Ártico.
Os investigadores identificaron varios xiros subtropicais nos océanos do mundo onde os microplásticos tenden a acumularse. O que agora é preocupante é que o Ártico se unirá a esta lista. "Esta área é un punto sen saída, as correntes oceánicas deixan restos na superficie", dixo o coautor do estudo Maria-Luise Pedrotti nun comunicado. "Podemos estar asistindo á formación doutro vertedoiro na terra sen comprender plenamente os riscos para a flora e a fauna locais".
Aínda que se están explorando algunhas ideas de empanada no ceo para limpar os restos do océano do plástico, especialmente o proxecto de limpeza do océano, os investigadores concluíron nun comunicado de prensa que a mellor solución é traballar máis difícil para evitar a aparencia de plástico primeiro. No océano.
Jason Daley é un escritor de Madison, con sede en Wisconsin, especializado en historia natural, ciencia, viaxes e medio ambiente. O seu traballo foi publicado en Discover, Popular Science, Outside, Men's Journal e outras revistas.
© 2023 Smithsonian Magazine Declaración de privacidade Política de cookies Condicións de uso Aviso de publicidade a súa configuración de cookies de privacidade